Rok nadania: 1974
Wieloletni kierownik Kliniki Otolaryngologicznej w Poznaniu; redaktor naczelny „Otolaryngologii Polskiej”. Dyplom lekarza medyny 1932 r., dyplom magistra filozofii 1935 r. Doktorat (1932) – Wyniki leczenia ozeny w Klinice Otolaryngologicznej Uniwersytetu Poznańskiego. Habilitacja (1945) – Ilościowe badania przewodnictwa powietrznego za pomocą widełek stroikowych z uwzględnieniem zestawu Struyckena. Prof. nadzw. – 1948, prof. zw. – 1977.
ur. 1909-04-14
zm. 1985-04-02